23 juli 2005
Op de laatste werkdag wordt met een aantal collega’s de vakantie altijd ingeluid bij cafe de Muis. Het was gisteravond erg gezellig en dat ene wijntje teveel voel ik nog goed dus we besluiten om op het gemak op te staan en de auto in te laden zodat we richting Tsjechie kunnen vertrekken.
De reis gaat voorspoedig maar Dresden is iets te ver weg dus we besluiten van de snelweg af te gaan op zoek naar een slaapplaats. 1 Camping, 4 pensions, 1 politieaanhouding en 2 hotels later is het raak: een hotel in Zwichau in het oude Oost-Duitsland. De auto met fietsen gaan op een afgesloten parkeerplaats en het eten en de wijn smaken voortreffelijk. Wat wil een mens nog meer?
24 juli 2005
Tijdens het ontbijt raken we in een gezellig gesprek met de eigenaars over het leven in Duitsland 10 jaar geleden en nu. Het nu lijkt toch beter te bevallen.
We vervolgen onze weg naar Dresden en rond 11.00 uur wandelen we de binnenstad in.
  
Meteen vallen de enorme tegenstellingen op in deze stad; hele moderne nieuwbouw langs het oude en vervallen uit de communistische tijd. Daarnaast is de oude binnenstad enorm onder handen genomen en wordt er nog steeds hard gewerkt om al deze prachtige panden weer in ere te herstellen. We komen bij de finish van de landelijke fietsdag waar heel veel kraampjes met fietskleding en aanverwante artikelen staan en waar we natuurlijk iets kopen!
 
In een van de straatjes is een “standbeeld” omringd door een behoorlijke mensenmassa. Dit “beeld” reageert als iemand een donatie doet en zijn reacties zijn zeer lachwekkend. Hij ziet eruit of hij met windkracht 10 probeert te wandelen compleet met stropdas in de wind, regenjas in de wind, aktetas in de wind en haren in de wind. Heel komisch.
Na een kop koffie vertrekken we weer richting auto en rijden via Bautzen de Tsjechische grens over om een tijdrovende route te volgen naar Jablonec. Helaas komen we bij de verkeerde Jablonec aan en moeten we nog 25 km verder om samen met Sjeng, Marion en Senna een gezellige avond bij het kampvuur van Sjeng te hebben. Ik denk tenminste dat het Sjeng was want ik zag hem niet meer zitten door de rook!
 
25 juli 2005
Na een regenachtige nacht staan we op in een somber landschap.
De wolken hangen laag en het blijft regenen. We ontbijten bij Sjeng en Marion onder de luifel en daarna pakt iedereen zijn spullen in voor de reis. Sjeng en Marion vertrekken naar Karlo Vivary en wij gaan de familie Vrijhoeven opzoeken een paar km verderop in Vrchlabi. Op deze camping aangekomen begint het al enigszins op te klaren en kunnen we onze tent opzetten bij Gerard, Anja, Mark en Sander. We hebben een hele gezellige dag samen en Gerard zorgt voor een heerlijk diner.
Wat hebben we het weer goed!
26 juli 2005 Vrchlabi-Vrchlabi 25 km
De volgende ochtend vertrekt ook hier iedereen om zijn weg te vervolgen en wij gaan naar onze camping, die van Jan en Akkelien.
Hun kleine camping (la Papillon) en pension is heel gemoedelijk en nadat we alles weer hebben opgezet kunnen we een rondje gaan fietsen, eindelijk! De stuurtas van Frans nog…….. …………..helaas z’n houder zit er niet op…..………... vergeten! Uiteindelijk vinden we een kaarthouder in een van de winkels in Vrachlabi en dat werkt ook. Via een grindpad, korenveld en een sloot vinden we de camping weer waar we ’s avonds gezellig aanschuiven bij het kampvuur.
 
27 juli 2005 Vrchlabi-Vernovice 88 km
Eindelijk begint onze fietsvakantie. Met prachtig weer vertrekken we van Jan en Akkelien richting Trutnov. De 1e 20-25 km gaan voorspoedig. Niet over de geplande fietsroute want die zijn we nog niet tegengekomen maar we fietsen door een prachtig bergachtig gebied. We fietsen natuurlijk ook het reuzengebergte uit dus we dalen langzaam aan. In Trutnov verkennen we het gebruikelijke plein met winkeltjes en vervolgen we onze weg. Van een fietsroute zien we weinig maar ook op deze doorgaande weg is het goed fietsen. In Jivka beland moeten we kiezen: links of rechts af. Volgens Frans moeten we ook ergens rechtdoor kunnen en inderdaad langs de kerk gaat een pad omhoog. Het pad wordt steiler en slechter en het wandelen en duwen kan beginnen.
We zullen dit deze vakantie nog vaak doen. We ruilen van fiets omdat dat voor mij gemakkelijker lijkt want een bepakte fiets omhoog duwen is hard werken. Ook met fietskarretje is het een hele klus maar boven aangekomen is het nog een km of 10 en krijgen we een mooie afdaling. We komen uit in Solovicky Dvur……foutje!
Waarschijnlijk hebben we een pad gemist maar dat komt wel weer goed. We fietsen naar Teplice nad Netuji en als we vragen hoe we moeten fietsen blijkt dat we eigenlijk een stuk terug moeten voor de juiste weg. Dat doen we dus niet! We kunnen ook binnendoor over het karrenspoor en door de heuvels en zo gaan we uiteindelijk in de goede richting. Bij Bohcasin wordt het duidelijk dat we op de goede weg zijn maar Vernovice staat nergens aangegeven.
Gelukkig heeft mijn Fransje een goed richtingsgevoel en fietsen we met een graadje of 30 de SVR camping van Bert en Mien (van Kampen) op.
 Mocht het even wat minder gaan hier is de redding
28 juli 2005 Vernovice-Velka Jesenice 71 km
Om 7.30 uur drijven we de tent al uit, het is bloedheet!
Na een kopje koffie met Mien gaan we weer op pad en slaan we ons ontbijt naar binnen bij de plaatselijke supermarkt. We kunnen meteen flink aan de slag want we krijgen 2 redelijk steile klimmen te verwerken van een procentje of 12 maar komen ook op onze fietsroute terecht, gelukkig. De route ziet er veelbelovend uit, een prachtige weg slingerend door de velden en ineens staan we aan de Poolse grens. We steken schuin over en deze werkelijk schitterende weg (nr 22-4037) gaat verder naar Nachod.
Vanaf hier verandert deze weg in een steil, onverhard bospad. Eenmaal op hoogte blijkt het redelijk te fietsen maar het blijft enorm opletten; veel stenen en enigszins modderig. We volgen een rivier waar de Tsjechen enorm van genieten en waar wij af en toe ook doorheen fietsen. Middenin de bossen komen we bij een blokhut waar we bij kunnen tanken met een heerlijke koele cola en brood met worst. Deze lunch komt heel goed van pas want vanaf de blokhut wordt het echt serieus werken. Het pad verandert in enorme keien en boomwortels en Frans heeft hier grootste moeite mee want die moet af en toe 2 fietsen en z’n vrouw over de hindernissen sleuren!
 
Bij Peklo belanden we weer op de harde weg en fietsen we regelrecht naar Nove Mesto voor de camping.
Helaas, die bestaat niet meer……… Waar hebben we dat meer gehad???
Nu moeten we nog een km of 9 richting Velka Jesenice en onderweg komen we weer op een fietsroute…..via een onverharde singletrack komen we eindelijk bij een camping en gooien er meteen maar een pot bier in!
29 juli 2005
Velka Jesenice-Destne v Orlychijch Horach 38 km
Alweer drijven we de tent uit, het is weer bloedheet. We vertrekken (alweer!) over een onverharde pad die we de avond daarvoor ook hebben gefietst en pikken in dit dorpje ons ontbijt op. De route gaat voornamelijk bergafwaarts. Na 10 km lijkt het wel of Frans al door z’n reserves heen is want ik fiets op kop en dat komt niet vaak voor! Als hij stopt om z’n banden te bekijken blijkt dat de band van z’n BOB lek is; vandaar dat het niet gaat
.  
Terwijl we de dazen van onze benen proberen te meppen plakt Frans z’n band en kunnen we verder. Maar verder betekent hier omhoog en dat is met 41 graden geen pretje. Onderweg kopen we nog een nieuwe band voor de BOB en tanken we zelf ook nog maar bij, het is nodig. We hijsen ons weer op de fiets maar door de hitte lijkt het wel of de banden aan de weg blijven plakken en we hebben amper 25 km gefietst.
In een dorpje slurpen we een fles water naar binnen en een ijsje en gestaag klimmen we weer verder. Net voor een serieuze klim rusten we nog even uit in een bushokje en beginnen we aan de laatste loodjes. Van de 38 km hebben we er zeker 30 geklommen en ook de laatste kilometers gaan weer omhoog. Eenmaal op de camping besluiten we om morgen ook nog te blijven want we hebben hier alles bij de hand; een Duits sprekende campingbaas, een restaurant en een heerlijke plaats met banken!
30 juli 2005
rustdag
|
