3 augustus 2002 Feldkirch-Thusis - 85 km 1187 km
De Splugenpass komt in zicht dus wordt het hoogteverschil ook groter wat we ook gaan merken. We zeggen Oostenrijk weer vaarwel en gaan via Liechtenstein weer naar Zwitserland waar DE pass ligt te wachten. We gaan vandaag van 400 meter naar 790 meter hoogte. Een lange tijd volgen we de Rijn weer die ik nou onderhand wel gezien heb. Er is bijna geen bebouwing hier langs de Rijn, dus daarom enigszins saai. Maar we mogen afzwaaien en gaan dan in de richting van de Polenweg. De weg die vroeger als aanloop gebruikt werd om over de Alpen te reizen. Volgens het boekje stijgt het pad flink en zal hier afgestapt moeten worden. Stijl was het zeker maar afstappen, nee. Opnieuw treffen we hier dus weer een onverhard pad, wat de zoveelste op de route is. Hier mag best voor gewaarschuwd worden, de meeste fietsen zijn hierop niet berekend. Langs een schitterende weg en door echte Zwitserse dorpjes bereiken we uiteindelijk Thusis, de laatste plaats voor we de via Mala gaan volgen, de kloof richting Italie. De camping blijkt midden tussen de bossen te liggen en daar worden we door enorm terras verwelkomd. Dat gaat goedkomen vandaag.
4 augustus 2002 Thusis-Thusis -10 km 1197 km
RUSTDAG!
Deze hebben we nodig voor de grote klim van morgen. Op ons gemak door het dorpje gefietst en een terrasje gepikt en 's middags een flinke dut gedaan.
We spreken af om morgen in ieder geval tot aan het dorp Splugen te fietsen en dan te bekijken hoe we ervoor staan want daar is de laatste camping voor de grens.
5 augustus 2002 Thusis-Borgonuovo Di Piuro - 70 km 1267 km
Op tijd eruit om vandaag de grote SPLUGENPAS te bedwingen!
Tot aan Splugen is het ongeveer 26 km. in een behoorlijke klim, maar goed te doen. Binnen de 2,5 uur zitten we aan de pasta en gaan we voor de volle klim.
Vanaf hier is het nog 7 km tot aan de top en met heel veel bochtenwerk en stevig klimwerk bereiken we eerst de douane van Zwitserland en na 700 meter die van Italie.
We hebben de pas binnen de 4 uur gefietst en we zijn trots op onszelf!
Vanaf nu is het een lange, gevaarlijke afdaling tot aan het Comomeer. Het is ontzettend opletten in de hele scherpe bochten en donkere tunnels. We hebben wel fietsverlichting meegenomen, maar voor deze aardedonkere gangen hadden we beter een bouwlamp mee kunnen nemen. De Italiaanse autocoureurs zijn niet gediend van fietsende vakantiegangers en ook het wegdek is niet om over naar huis te schrijven. Jammer.
Na 1 uur afdalen komen we aan bij de camping en kunnen we deze enerverende dag nog eens rustig door onze gedachten laten gaan.
6 augustus 2002 Borgonuovo Di Piuro -Vassena 70 km 1337 km
We hebben de hele nacht regen gehad en ook nadat we zijn opgestaan blijft het echt gieten en nadat we een half uurtje onder een boom hebben gestaan besluiten we om de tent onder een afdak in te pakken en toch maar te vertrekken.
Leuk hoor, Italië.
In onze regenjasjes fietsen we richting het Comomeer en ontdekken we dat fietsen in Italie heel erg opletten is. Na 1,5 uur kunnen we de jasjes uittrekken en begint er een waterig zonnetje te verschijnen. In Bellagio steken we met het pont het Comomeer over.
Vandaar fietsen we pal langs het meer over een zeer bochtige weg waar voor iedere bocht door de automobilisten wordt getoeterd (of was het voor mij?).
In Vassena vinden we een Camping met een mooi uitzicht over het Lago di Como. 's Avonds zijn we lekker gaan eten en door ons geweldige Italiaans werden we de man voorzien van 2 voorgerechten, 2 hoofdgerechten en een geweldige rekening!
7 augustus 2002 Vassena-Monza 52 km 1389 km
Na een stormachtige nacht worden we pas om 8.30 uur wakker. Het waait nog steeds enorm maar de zon schijnt en we hebben de wind mee.
Na een ontbijt op een muurtje aan het zonnige Lago vervolgen we de mooie weg langs het meer. Ook nu weer verscheidene tunnels; wel 2 km lang maar beter verlicht gelukkig.
In Civate zijn we een beetje de route kwijt. We vinden alleen maar een snelweg en daar mogen we natuurlijk niet op. Uiteindelijk komen we er achter dat we de verkeerde kant opfietsen en vinden we de juiste weg. Ook deze weg doet ons denken aan een snelweg maar hij was toch ook voor fietsers bedoeld.
Na enkele flinke klimmetjes komen we bij het circuit van Monza, waar we op de camping een plaats krijgen.
8 augustus 2002 Monza-Milaan-Monza 52 km 1441 km
We fietsen vandaag naar Milaan om deze stad te bekijken.
Het fietsen in Italie is een hele omschakeling zonder Benjaminse, een slechte bewegwijzering, het drukke verkeer en het slechte wegdek. Als we eenmaal in Milaan zijn komen we nog 35 (!) stoplichten tegen voordat we in het centrum zijn. Zoveel hebben we er de hele vakantie nog niet gehad.
De binnenstad van Milaan wordt gedomineerd door de Dom. Zelfs ten dele nog in de steigers, want het wordt gerenoveerd, is het een prachtig gebouw. Verder zijn er veel modewinkels of beter gezegd modehuizen dus erg duur.
We nuttigen een heerlijke lunch op een van de terrassen met een aantal brutale mussen die op alle tafels rondtrippelen.
Nadat we onze stalen rossen weer hebben gevonden (vastgebonden pal naast een politieauto) en we de 35 stoplichten weer achter ons hebben gelaten fietsen we vlot terug naar Monza.
's Avonds gaan we op zoek naar een Italiaans restaurant en op de fiets valt dat niet altijd mee. Onderweg zie je er genoeg maar als je er dan en moet hebben zijn ze niet te vinden. En dan, eindelijk, achter een heg verscholen vinden we een restaurant.
En wat krijgen we als aperitief………..sangria!!!
9 augustus 2002 Monza -Castelletto 77 km 1516 km
Omdat de kust geen haalbare kaart meer is voor de resterende dagen besluiten we richting Lago Maggiore te fietsen. Met de aankoop van een nieuwe wegenkaart moet dat gaan lukken.
Het stikt hier van de plaatjes op de wegenkaart maar op de borden worden er maar weinig aangegeven. Toch fietsen we vlotjes richting het Lago. Het is vandaag zwaar bewolkt maar na die warme dagen een welkome afwisseling.
De route gaat vandaag weer langs een drukke weg met grote schreeuwerige reclameborden langs de weg. Soms wel 5x hetzelfde bord achter elkaar. En we zitten midden in het industriegebied. Heel anders dan al dat landelijke en lieflijke wat we tot nu toe hebben gehad.
Nadat we op een camping een plaats ergens achterin tussen de caravans hebben toegewezen gekregen besluiten we om toch maar even verder te kijken. Er zijn tenslotte genoeg campings hier en we willen wel graag over het Lago Maggiore uitkijken.
De volgende camping voldoet wel aan onze eisen en tot onze verbazing worden we hier op z'n Brabants ontvangen: "Bende gullie van de mérrege angefietst vanuit Nuene"? Nee, dat niet, maar deze familie uit Lieshout is vanmorgen wel vertrokken uit Brabant. Het blijkt een nichtje van Ine van de Biggelaar te zijn. Wat is de wereld toch weer klein.
Nadat we ons huis hebben staan en het Eindhovens Dagblad hebben gelezen begint het gestaag te druppen…….
|
