15 juli 2006 Nuenen – Madrid

Om 10.00 uur kwamen Hans en Marion onze straat ingereden om het gezelschap met fietsen en bagage af te zetten op het vliegtuig in Brussel. Onze bedoeling was eigenlijk om met de trein te gaan maar daar dachten de spoorwegen toch anders over . Gelukkig zagen Hans en Marion een dagje Brussel wel zitten!

Om 12.00 uur kwamen we aan op Zaventem waar we meteen in konden checken om de hele handel zonder extra euri op het vliegtuig te krijgen. Na nog een bakkie nemen we afscheid van Hans en Marion en gaan we door de douane. Na een beetje rondgelopen te hebben nemen we plaats bij onze balie en worden we blij verrast door de omroepinstallatie die op zoek is naar mister van Dommelen….wat is er aan de hand? Frans moet de “bommetjes” uit onze zadeltasjes halen want die mogen het vliegtuig niet in!

Na een verder voortreffelijke vlucht nemen we in Madrid alles weer in goede staat in ontvangst en fietsen we in een rechte lijn naar onze reeds bekende camping Osasuna. Om 20.00 uur slaan we het eerste Spaanse glas naar binnen. We vinden een restaurant waar we natuurlijk tapa’s bestellen en na nog een afzakkertje zoeken we de tent op. De vakantie is begonnen….

16 juli 2006 Madrid – Villavicosia de Odon 55 km

De halve nacht heb ik last gehad van m’n maag en niet bepaald fit begin ik aan de 1 e dag. Madrid door zien te komen is voor vandaag de grootste klus en dat blijkt geen enkel probleem te zijn. Na wat zoeken links en rechts vinden we de weg die we moeten hebben; de M511. Het landschap is nog niet bijster mooi maar dat hebben we al vaker ondervonden. De weg naar en vanaf een grote stad is nooit mooi. Veel drukke wegen en weinig uitzicht. De plaats Boadilla bezoeken we zonder het te willen 2 keer en daarna werd het zoeken, kijken op de kaart, weer zoeken. Van Villavicosia naar El Bosque gefietst en geen camping gezien! En we weten zeker dat er eentje moet zijn.

En eigenlijk komen die plaatsnamen en het gezoek ook al zo bekend voor…. Eindelijk hebben we het gevonden. Het is de overdekte snelweg-camping waar we in 2004 ook zo naar hebben gezocht!

17 juli 2006 Villavicosia de Odon – Pelajos de la Presa

72 km

In de kantine van de camping gaat er een echt Spaans ontbijt in en kunnen we vertrekken. We gaan de brug weer over de snelweg over om richting Brunete te fietsen. De camping vinden bleek een behoorlijke crime, maar de juiste weg vanaf de camping vinden is net zo’n probleem. We komen weer in El Bosque en na 20 km (!) zitten we op de juiste weg; de M513. Af en toe onverhard fietsen we langs de snelweg en in Brunete aangekomen is het tijd om een terras op te zoeken. Het is inmiddels al bloedheet.

Vanaf Brunete fietsen we over de M501 richting onze bestemming. Een hele glooiende weg waar we over de vluchtstrook fietsen en de hete zon op je kop schijnt. In Chapeneria vallen we bijna voor dood een restaurantje binnen om bij te tanken. Spaghetti, cola, water, meloen, het kan niet op. Heerlijk allemaal en ook de airco is heerlijk maar helaas moeten we weer naar buiten……38 graden in.

We gaan verder over deze drukke weg en nadat we weer een aantal kilometers hebben afgelegd kunnen we net op tijd schuilen voor een enorme hoosbui. Toevallig staat daar ook een camping aangegeven en deze komt Frans bekend voor. We pakken het dagboek erbij en inderdaad ook hier hebben we al eerder gefietst. Deze camping slaan we dus over en pakken de volgende. Hier hebben we 2 jaar geleden de verjaardag van Carmen gevierd met een enorm dorpsfeest. Lekker makkelijk als je weet waar alles te vinden is.

Terwijl we de tent opzetten breekt er een stok maar ook daar vinden we iets op en kunnen we onze bekende gang naar de kantine gaan maken.

18 juli 2006 Pelajos de la Presa – Casavieja 55 km

De M501 blijven we volgen. Het glooit behoorlijk en doordat we iets te laat zijn vertrokken begint het al aardig warm te worden. Na een km of 25 krijgen we een flinke klim te gaan en moet ik van m’n fiets af. Een inspanning leveren zonder fatsoenlijk te eten kan natuurlijk niet samen gaan maar m’n maag protesteert nog steeds. Waarschijnlijk speelt ook de warmte mij parten. We besluiten om de route aan te passen want er staat nog een flinke klim op het programma en we besluiten de eerst volgende camping te nemen. Morgen beginnen we dan wel aan de klim. Na 45 km slaan we rechts af naar Casajeva en bevinden ons op een rustige weg in een mooie natuur, toegezongen door duizenden krekels.

We fietsen het bordje camping voorbij om eerst iets te eten. Chorizo met brood en aardappeltortilla, heerlijk. We gaan de camping opzoeken maar komen op een kampement voor jongeren uit. Foutje. Nog even doorklimmen en dan zijn we nog net op tijd op een behoorlijk grote camping om Schleck als eerste aan te zien komen op de Alp d’uez.

19 juli 2006 Casavieja – Hoyocasero 62 km

Na een tostada met jam kunnen we vertrekken. Eerst dalen naar het dorp om een flinke klim te starten. Het is fantastisch weer voor een flinke inspanning want de zon is verscholen achter de bewolking en de klim gaat gestaag. Tot aan Puerto de Mejares, de top, is het 12 km en dan zijn we beland op 1570 mtr hoogte. In totaal zijn we daar zo’n 2 uur mee bezig en genieten we van de schitterende vergezichten en zelfs van de klim! Alles zit mee, de wind in de rug, af en toe een koel briesje en het stijgingspercentage. Op de top waait het behoorlijk en kunnen we van een fantastische afdaling genieten.

In de afdaling moeten we links af richting Navarravisca maar de weg is afgesloten. Wat nu? Er ligt een spiksplinternieuwe asfaltlaag dus we gaan ervoor. Na 500 meter blijken de asfaltwerkzaamheden in volle gang te zijn en proberen we via de berm dat stuk te overbruggen. Met mooie zwarte banden met aangeplakte steentjes klimmen we verder omhoog. In Navarravisca aangekomen schieten we een restaurant binnen waar we bij de wegwerkers aanschuiven!

Met een maag vol knoflook albondigas vertrekken we voor de laatste 10 km. We slaan rechts af richting Navalosa en zien de klim boven ons hoofd verschijnen. Het houd niet op vandaag want inmiddels hebben we 48 km gefietst waarvan 30 geklommen.

Het gebied wordt steeds ruiger zonder begroeiing en met oude huizen. De klim wordt steeds steiler en boven aangekomen gaan we links af richting Hoyocasero en vinden we meteen de camping.

Ok moi na deze slijtageslag!

20 juli 2006 Hoyocasero – Los Lianos de Tormes 62 km

We vervolgen onze nieuwe asfaltweg van gisteren, de AV905. Aangelegd met geld van de Europese gemeenschap en daar zijn wij heel blij mee. Een fantasisch glooiende weg door een geweldig afwisselend gebied met een heerlijke temperatuur met bries. Ondanks of juist dankzij de nodige beklimmingen genieten we volop. In Hoyos de Espino kunnen we flappentappen en loopt Frans tegen een mooie Lindy Hop pet op. Op de plaatselijke markt worden onze fietsen bewaakt door de tandeloze campingbuurman van gisteren en na een bedankje gaan we weer op pad.

De wegnummering verandert in de AV941 maar verder blijft alles nieuw alhoewel we de oude weg zien we af en toe nog liggen. In de plaatselijke bar van Navalperal de Tormes bestellen we bocadilla de tortilla. We krijgen een sneetje stokbrood met aardappeltaart……daar kunnen we niet op fietsen! Frans komt even later terug met heerlijke olijven en stukjes tortilla, dat hebben we nodig.

Terwijl we ons vol proppen met alle heerlijkheden komt er nog iets op tafel….bocadilla met tortilla!!!! We zijn iets te snel geweest met bestellen want het 1 e hapje was gewoon een tapa van het huis…. Met overvolle maag leggen we de laatste 12 km af en komen op een hele knusse camping uit waar we met veel plezier aan terug denken.

Het was een fantasische dag met prachtige natuur. Ook het parador de Credos na de 1 e beklimming van 10 km is de moeite van het bezichtigen waard. Deze route vandaag en de camping is een echte aanrader voor fietsers!

21 juli 2006 Los Lianos de Tormes – Bejar Candelario 52 km

Vanaf de camping klimmen we weer naar d A941 en daarna zakken we af naar El Barco voor ons ontbijt.

De 1 e 20 km zijn gemakkelijk te fietsen en het lijkt erop dat we Bejar in no-time bereiken. In dit gebied zien we volop ooievaars in de wei staan! Na ongeveer 20 km begint de weg te stijgen en moeten we serieus op de pedalen. Het is inmiddels alweer bloedheet dus deze km tellen dubbel. Op aanraden van Bert Sitters nemen we de afslag naar Candelario voor een van de mooiste dorpen van Spanje. Het wordt een pittige klim van 7 km en Bert wordt onderweg enigszins vervloekt!

Maar als we Candelario bereiken is het zeker de moeite waard voor zover ik het kan bekijken tenminste want het gaat zo steil naar beneden over behoorlijke keien dat ik al m’n aandacht nodig heb voor de weg! We drinken hier een cola en zakken verder af naar Bejar voor de camping. Een behoorlijk steile afdaling van 4 km en we zijn in Bejar. De toeristeninfo wordt bezocht en jawel hoor……de camping is in Candellario ….als ik het niet dacht.

We gaan eerst maar iets eten en daarna beginnen we aan de steile klim van 4 km. Na een half uur zijn we weer in het dorp en klimmen we nog 2 km door voor de camping. Daar aangekomen worden we gewaarschuwd door de eigenaar dat er die nacht enorm veel herrie zal zijn want het is die avond dorpsfeest en dat trekt enorm veel jeugd. We hebben geen andere keus en zoeken een plekje waarvan we denken dat het enigszins rustig is. Maar eenmaal gesetteld komt de jeugd in kolonne de camping op en is het met de rust gedaan.

We dalen af naar het dorp om te eten en ons in het feestgedruis te storten maar 22.00 uur is veel te vroeg want er is nog niets te doen. Eenmaal terug op de camping is het een kakafonie van geluid en valt er weinig te slapen. Om 00.00 uur begint de band in het dorp te spelen en het lijkt wel of deze op de camping staat!

Inmiddels heeft Frans toch de slaap te pakken gekregen en lig ik nog klaarwakker rond te kijken. Zijn gesnurk kan er ook nog wel bij maar ik besluit m’n mp3-speler maar op m’n kop te zetten om toch iets te horen wat ik zelf uit heb gezocht.

Rond 4.00 uur ben ik denk ik in slaap gevallen maar toen kwamen ze vanuit het dorp weer naar de camping en werd er nog lekker nagekletst. Als klap op de vuurpijl kunnen we ook nog genieten van onze buurvrouw die luidruchtig haar orgasme bereikt en staan we om 8.00 uur toch met een glimlach naast ons bed! We gaan weer lekker afdalen naar Bejar!

Naar deel 2