21 juli 2001 Chatonnay – Priay 100 km
Op tijd vertrokken want we moeten kilometers maken willen we op tijd weer in Nederland zijn. Het klimmen blijft vandaag doorgaan, natuurlijk afgewisseld met mooie afdalingen. Ondanks wat kleine foutjes op de route, die kleine weggetjes staan toch slecht aangegeven, schieten we toch lekker op. Het omliggende landschap is heuvelachtig en bestaat voornamelijk uit zonnebloemen- en maïsvelden.
22 juli 2001 Priay – Condes 60 km
Na de Drome en de Isere fietsen we vandaag de Jura binnen. Vanaf Priay volgen we de rivier de Ain door een werkelijk prachtig gebied. Zelden heb we zo genoten! De ene keer fiets je gelijk met de rivier het volgende moment zit je er 100 meter boven. Zeker de laatste 40 km fietsen we alleen maar tussen de bergen van de Jura en de Ain. Geen terras voor een kop koffie te vinden maar ondanks de hitte is het een dag zoals wij het ons van tevoren zouden wensen.
In Thoirette is een restaurant waar we iets eten en tot de conclusie komen dat we moeten kiezen voor een camping op 15 km of op 27 km. Gezien het klimmen en dalen van vandaag besluiten we voor de eerste keus. Een beetje rust op tijd is niet weg want we bereiken morgen het hoogste punt van onze reis.
23 juli 2001 Condes – Arc et Senans 105 km
De wekker liep een half uurtje eerder af want vandaag staat er weer het een en ander op het programma. We laten de Ain na een tijdje waar ie ligt en fietsen richting het hoogste punt van onze route. Eerst in Onoz op bijna 600 mtr en later in Plasne het hoogste punt: 605 mtr. Tussen deze twee hoogtepunten door rijden we door een typisch Jura-landschap; uitgestrekte weiden met koeien, afgewisseld met bosjes en erg heuvelachtig. Later rijden we weer tussen de druivenranken. In La Marre nuttigen we de lunch bij een restaurant wat je normaal niet zou bezoeken. Omdat er meer mensen naar binnen schieten wagen we de gok en bestellen. Nou, het bleek overheerlijk te zijn. Salade met ham, een soort paté, kaasplank en als uitsmijter een eigengemaakte taart.
De laatste 20 km gaan niet zo makkelijk meer maar uiteindelijk wordt de vooraf geplande route volbracht. De camping is uniek. Niemand te zien, zoek maar een plek en vanavond komt er wel iemand langs om af te rekenen. Dit alles staat op een bord bij de ingang van de camping. ‘s Avonds nog wel een eindje moeten rijden om het diner bij elkaar te sprokkelen.
24 juli 2001 Arc et Senans – Soing 80 km
Alweer op tijd vertrokken vandaag ondanks de nodige pilsjes gisteravond bij twee aardige Brabanders op de camping waar we gezellig hebben zitten “buurten”.
Het landschap blijft erg heuvelachtig dus weer flink werken. Allebei hebben we flink last van de derriere dus na de lange tocht van gisteren houden we het na 80 km voor gezien, nadat we eerst nog wat boodschappen hebben gedaan, want je weet maar nooit……dadelijk hebben ze weer niets op de camping. Goed gegokt dus, een municipal camping zonder iets of iemand aan het water, de Saone. Eerst een lekkere dut en dan eten. Wat kan vakantie toch mooi zijn!!!
25 juli 2001 Soing – Darney 85 km
Vandaag hebben we in het dal van de Saone gefietst. Alweer heuvelachtig maar met overzichtelijke korte klimmen gevolgd door weer korte dalingen in een vreselijke hitte. ‘s Morgens tussen de weilanden met koeien, ’s middags van dorpje naar dorpje. Maar rond etenstijd is er nergens een teken van leven, geen terras of restaurant te vinden en de enige winkel die we zien is gesloten. Dan maar even van de fiets af en de hartkeks, een soort biskwietje, aangesproken. Na weer opgestapt te zijn rijden we na zo’n 5 km bij wijze van spreken bij een Italiaans restaurant binnen. Eindelijk kan ik aan mijn al dagen gewenste pasta beginnen. Na enkele zware, hete kilometers belanden we weer op een Municipal-camping zonder iets. Tentje opzetten en dan maar weer naar de winkel. Aan het begin van het avondeten komen we erachter dat het verse brood al helemaal beschimmeld is. Dan maar weer terug naar de winkel. Ik kom zo wel aan mijn kilometers. Winkel gesloten maar ze zijn nog een vrachtwagen aan het lossen dus daar maar naar toe. Nee, nee, we zijn gesloten. Dat kan wel zijn maar dan moet je maar goeie, verse spullen verkopen. Nadat ik haar het brood heb laten zien en ze naar mijn hongerige blik keek ging ze overstag en liep de winkel in om het brood te ruilen. Alweer een aardige Franse inwoonster. Zie je wel!!
26 juli 2001 Darney – Chaemes 55 km
De planning voor vandaag viel mee, 50 km fietsen, zodat we voor de volgende dagen goed uitkwamen met de afstanden en de campings. Om 08.30 uur vertrokken voor een korte maar pittige tocht en weer met hoge temperaturen. Maar ja, regen is ook niet alles dus niet zeuren. Om 12.30 uur waren we al op de camping. ’s Middags liep de camping aardig vol met fietsers. Ook een fietser uit Antwerpen. Hij maakte overal een praatje dus ook bij ons. Het was een genot om naar die man te luisteren en te kijken. Een echte levensgenieter. Hij had gelukkig geen vrouw en ook geen werk dus tijd genoeg om te fietsen. Zo’n 3 maanden per jaar was hij onderweg. Niet langer want dan moest hij “doppen” in België ivm de WW. Dit is het leuke van fietsvakanties, je komt veel andere fietsers tegen maakt een praatje en de volgende dag zijn ze weer weg. Ze zoeken elkaar toch telkens weer op en de meeste rijden de “Groene route”. Vandaag hebben we de kaarten die we gebruikt hadden voor het zuidelijke deel aan een ander stel gegeven die eigenlijk ook wel die kant in wilden fietsen. Ze beloven de kaarten in Nederland weer aan ons terug te sturen (wat dus ook gebeurde).
27 juli 2001 Charmes – Chateau Salins 84 km
Voor al die zweetdruppels tijdens onze beklimmingen werden we vandaag beloond. Het was overwegend dalen met af en toe een flinke klim maar met beduidend meer rechte stukken. Na zo’n 35 km zat het SPD-pedaal van Carmen nog wel aan haar schoen maar niet meer aan haar fiets. Het lager van het pedaal zat zo vast dat ze hem met rondraaien gewoon losdraaide. Gelukkig konden we een paar nieuwe trappers aanschaffen maar geen SPD. Het was voor Carmen wel even wennen aan de nieuwe pedalen die nu glad zijn. Onderweg in Serres hadden we een mooi uitzichtspunt over de Vogezen en zo’n 15 km later zijn we weer op een doe-het-zelf camping aangeland waar het snel volstroomde met stoere fietsers. Alweer een hete dag maar wel heel lekker gefietst.
|