Onbegrensd fietsen van Nuenen naar Milaan; een uitdaging of een doel?
Als je besluit om in je vakantie naar Italie te fietsen dan heb je in ieder geval een doel en of je dat doel ook gaat halen is de uitdaging.
Frans en ik besluiten om dit jaar 4 weken vakantie te nemen en naar Milaan te fietsen op onze ATB 's.
Frans fietst met een Bob (een bagagekar) en mijn fiets is voorzien van 2 achtertassen, alles bij elkaar een bepakking van ± 50 kg. inclusief aanhanger.
Om in Milaan te komen maken we gebruik van de routebeschrijving van Paul Benjaminse: '' Onbegrensd fietsen van Amsterdam naar Rome.''
20 juli 2002 Nuenen -Maasmechelen - 98 km 98 km
We kunnen deze route volgen vanaf Maastricht en om daar te komen pikken we in Mierlo de geweldig mooie "Oeverlandroute" op. Nooit geweten dat je zo dicht in de buurt zo'n prachtige route kun fietsen. Helaas belanden we al vrij vlug op een zandpad waar ik al mopperend van de fiets moet omdat ik door het gewicht en de gladde banden stilval. Maar na dit pad fietsen we met de zon op ons hoofd via prachtige natuur door Someren, Grathem en Thorn waar het tijd is voor een terrasje en een kop koffie. Na de kasseien van Thorn gaan we rechtstreeks Belgie in waar we een groot gedeelte pal langs de Maas fietsen. Helaas halen we Maastricht niet vandaag want in Maasmechelen houden we het voor gezien en vinden een camping waar we onze nieuwe tent op gaan slaan. Voorzien van heuse stoelen van onze buurvrouw kunnen we genieten van ons 1e biertje deze vakantie en zullen er nog velen volgen!
21 juli 2002 Maasmechelen-Raeren - 77 km 175 km
Na een nacht van alleen maar regen, donder en bliksem klaart het op tegen de tijd dat we opstaan en kunnen we droog vertrekken richting Maastricht.
Ook al is het zondag; in Belgie kun je bij de bakker gewoon terecht voor broodjes en beleg en na dit ontbijt zijn we in no-time in Maastricht om de route van Benjaminse te volgen. Na enig gezoek (het begint al goed) fietsen we richting Bemelen en binnen 5 km kunnen we al beginnen aan onze 1e klim: de Bemelerberg met een stijgingspercentage van 11%. Boven aangekomen bevinden we ons op het plateau van Margraten en weten de kenners onder ons dat het niet bij deze ene klim zal blijven! Via Gulpen komen we in het dal van de Geul en fietsen we een hobbelig onverhard weggetje langs de dalwand waar we het riviertje tussen de weilanden kunnen zien kronkelen. In Epen worden we weer getrakteerd op een zeer steil klimmetje en daarna rijden we Belgie weer in. Op de camping blijkt dat we gebakken aardappelen met groenten en een gehaktbal kunnen eten…maar wel zelf klaarmaken! Als klap op de vuurpijl blijkt dat de inmiddels gearriveerde fietsers Danny en zijn dochter Debby helemaal geen kookspullen bij zich hebben dus wordt er door ons voor 4 personen een maaltijd bereid op ons ene gaspitje. Dinerend aan een tafel met stoelen en voorzien van een wijntje kan deze dag niet meer stuk.
22 juli 2002 Raeren - Butchenbach - 58 km 233 km
Nadat we afscheid hebben genomen van onze buren dalen we af richting Roetchen. Helaas roetchen we iets te ver want halverwege de afdaling hadden we rechts af gemoeten. Gelukkig komen we uit bij een winkel waar we een ontbijtje kunnen kopen en nadat we weer de juiste weg hebben gevonden komen we uit in Eupen. Maar dat was ook niet helemaal de bedoeling en via een omweg komen we uiteindelijk op de goede weg en komen we uit bij het Lac d'Eupen. Via een geleidelijke klim fietsen we door de ongerepte bossen van de Hoge Venen. In het hart van dit natuurgebied moeten we door een zijbeekje van de rivier de Hill en bevinden we ons op een pad dat bestaat uit kiezels en keien en aanzienlijk stijgt. Ik moet alle mogelijke moeite doen om alles recht te houden terwijl Frans gestaag doorkachelt met zijn karretje. Het pad eindigt op het hoogste punt van de route door de Ardennen op 640 meter en als de afdaling eenmaal goed is ingezet keert gelukkig het asfalt weer terug.
Vanaf nu is het alleen flink klimmen en daarna weer genieten van de afdaling totdat we in Butchenbach de tent opslaan en de ook gearriveerde Danny gevat opmerkte: "Het was vandaag een waardeloze etappe".
23 juli 2002 Butchenbach-Vianden - 93 km 326 km
Op deze camping zijn we met 4 stellen tegelijkertijd heel de boel weer aan het inpakken om daarna ongeveer dezelfde route te fietsen. Wij zijn de 1e "fietsploeg" die vertrekt maar op de 1e klim worden we al door bijna iedereen ingehaald; zij fietsen allemaal op een hybride, vandaar natuurlijk.
In Schonberg drinken we met een stel uit Leiden een kop koffie en na een gezellig halfuurtje vertrekken we weer om meteen weer flink op de pedalen te moeten.. Ook vandaag zou het een pittige tocht blijken te zijn. Veel klimmen en weer dalen en geen cafeetje of restaurant te bekennen. Als we al iets tegenkomen is het "Dienstag ruhetag". Gek eigenlijk, want gisteren was het overal "Montag ruhetag" maar in de buurt van Dasburg kunnen we neerstrijken voor een heerlijk schinkenbrot. Terwijl de baas hele lachwekkende verhalen zit te vertellen over de paus (n.a.v. onze route naar Rome) komt het stel uit Leiden aangefietst en ook zij komen erbij zitten.
Intussen schuiven er nog 2 vakantiefietsers aan tafel en wordt het een gezellige boel.
Zelfs zonder alcohol.
Vanaf hier fietsen we nog 20 km naar Vianden waar we een prachtig uitzicht hebben op het kasteel en tevreden kunnen vaststellen dat we uiteindelijk iedereen weer hebben ingehaald.
24 juli 2002 Vianden - Sierck Les Bains - 82 km 408 km
Al na enkele minuten moeten we vandaag onze regenjasjes aantrekken. Gelukkig is het maar voor 5 minuten maar het zou vandaag wel beetje een sombere dag blijven.
We blijven vandaag op hoogte fietsen, een mooi geasfalteerde weg door de heuvels van Wallendorf met af en toe een haakse bocht in een afdaling. Oppassen dus.
De laatste 25 km fietsen we langs de oever van de Moezel. In het begin is dit heel mooi maar na 10 km heb je het echt wel gezien en verlang je naar een ander uitzicht. Na een paar restaurants die "Mitwoch ruhetag" hebben (echt waar!) kunnen we in een waterig zonnetje genieten van heerlijke plaatselijke gerechten, klaargemaakt in wijn natuurlijk.
Na 80 km fietsen bereiken we Frankrijk en zetten onze tent op een enorme plaats van de municipal camping van Sierck Les Bains. Terwijl Frans weer op zijn fietst springt om een paar boodschappen te halen kan ik nog net de overwinning van Michael Boogerd in de Tour de France zien om daarna mijn getergde billen wat rust te geven.
25 juli 2002 Sierck Les Bains - Harpich - 95 km 504 km
We weten dat we vandaag een behoorlijke afstand moeten overbruggen, want er is onderweg gewoon geen camping te vinden.
En of de duvel er mee speelt; het werd een behoorlijk zware rit.
Op de route staat aangegeven dat we na een brug rechts af een onverharde weg in moeten. Nou dat hebben we geweten. We proberen door een weiland te fietsen waar de nodige koeienvlaaien liggen, moeten tussen het prikkeldraad doorkruipen en een sloot oversteken. Dat betekend dus alles van de fiets halen, naar de overkant gooien en met fiets en al bijna je nek breken om aan de overkant te komen.. Tot aan de enkels in de drek en de nodige ….. kunnen we uiteindelijk het weiland verlaten om op het juiste pad te komen.
Tijdens onze lunchpauze blijkt dat we een alternatieve route aan het fietsen zijn waar door Benjamins melding van wordt gemaakt.
We zitten helemaal verkeerd! Gelukkig kunnen we een doorsteek maken om op de juiste route te komen maar daarvoor moeten we heel wat klimmen en dalen. We redden het uiteindelijk wel en komen terecht op een camping in Harpich. En wie komen daar na een uurtje ook aangefietst?
Danny en Debby uit Terneuzen die weer naast ons komen staan zoals buren dat doen en waar we gezellig mee hebben gegeten en weer een leuke avond mee hebben.
26 juli 2002 Harprich - st. Quirin - 78 km 583 km
Nadat we weer afscheid van de Familie uit Terneuzen hebben genomen beginnen we aan 35 km saai Frans Landschap. Rollen stro, balen stro en af en toe een weiland met wat koeien. Terplekke besluit ik om dit gedeelte voorlopig niet meer te fietsen, 2 jaar achter elkaar is genoeg.
Om het geheel wat op te vrolijken fietsen we daarna 22 km langs het canal de la Marne au Rhin.
Over het jaagpad fietsen we letterlijk midden door een uitgestrekte waterpartij. Links en rechts zien we alleen maar water. Net voor het einde van dit fietspad moeten we via een loopbrug alle spullen overbrengen naar de overkant. Zweten dus, want het is een warme dag met ongeveer 27 C.
Richting St. Quirin beginnen we al te klimmen naar de Col du Donon. Onze camping ligt aan de voet van deze Col, maar voordat we deze plaats bereiken moeten we eerst nog een flinke bult overwinnen en kunnen we met een flinke snelheid de camping oprijden. We weten nu ook meteen wat onze nog koude spieren morgenvroeg te verduren krijgen.
|
