27 juli 2002 st. Quirin -Thanville - 90 km 673 km

Vanaf st. Quirin is het ongeveer 20 km klimmen tot aan de top van de Col du Donon.
Na 1 uur en 50 minuten klimmen met een temperatuur van 30C bereiken we deze top op 800 meter en zijn we in de Elzas. In de routebeschrijving staat dat als we in de herberg op de top we zeker de bosbessentaart moeten proeven om weer op krachten te komen. De weg naar de herberg daalt eerst sterk en na zo'n 3 km moeten we de taart al ruiken. Na een kwartier dalen ruiken en zien we nog steeds niets en begint er een vaag vermoeden op te komen ….
Jawel hoor, we zijn aan de afdaling begonnen en wel aan de VERKEERDE kant!!!! Dat kan ons alleen maar overkomen.
Een kwartiertje dalen levert dus weer 50 minuten klimmen op. En het is nog steeds heel warm.
Voor de 2e keer aangekomen op de Coll gaat het nu wel goed en laten we de bosbessentaart maar zitten want we zijn allebei uitgehongerd, sterven van de dorst en hebben een flinke lunch nodig. We beginnen aan een prachtige afdaling richting Schirmeck en na 10 km bereiken de 2e (eigenlijk de 3e) Coll; de Coll du Steige op 535 meter.
In Thanville vinden we na veel zoeken een camping en worden er afspraken gemaakt voor de dag van morgen.

28 juli 2002 Thanville - Labaroche - 50 km 723 km

Deze afspraken zijn gemaakt met onze vrienden, Jos en Jet vd Bersselaar. Zij bevinden zich dicht in de buurt op een camping en Jet besluit vandaag met ons mee te fietsen. Omdat hun camping op een enorme hoogte ligt besluiten we al onze bepakking bij Jos in de auto te laden en vertrekken we richting Ribeauville.
Hier spreken we met Jos af voor een koffiestop. Hij is gewend om Jet tijdens haar sportieve prestaties aan te moedigen dus zoekt hij een mooi plaatsje op langs de route. Maar de route van Benjaminse gaat dwars door de wijnvelden over de fiets-route du vin en wij zijn al lang en breed op de plaats van bestemming als Jos arriveert.
Hierna gaan we richting de steile klim naar de camping in Labaroche. Tot aan Trois Epis is het heel erg stijl en moeten we een terras opzoeken om een beetje bij te komenen in hun gezelschap kan dat alleen maar met een heerlijke fles Elzasser wijn.
Het tweede gedeelte valt gelukkig mee en na een korte maar pittige etappe kunnen we onze tent weer voor de dag halen.
Na een heerlijk diner in de tuin van een restaurantje hebben we nog een gezellige avond met z'n vieren.

29 juli 2002 Labaroche - Huningue - 105 km 828 km

Jos vond dat we met eieren op spek beter vooruit konden dus is hij in alle vroegte in het dorp hiernaar op zoek gegaan, heerlijk hoor. Na het afscheid van Jos, Jet en Babette (de teckel) gaan we weer op weg en starten met een snelle afdaling van zo'n 12 km! Langzaam verlaten we de Anton Pieck omgeving. Per dorp waar we nu doorheen komen verdwijnt de lieflijkheid van de Elzasser omgeving. Opnieuw zitten we in het hooi- strooilandschap van Frankrijk met oersaaie lange rechte wegen en dat met een top-temperatuur van 38 graden. Gelukkig komen we terecht in het Foret Domaniale de la Hardt Nord, een bosgebied. De autovrije weg waarover we mogen fietsen in dit bos is een brandgang waardoor de zon, inmiddels hoog aan de hemel, vrij spel heeft op onze lichamen. Nog heet dus. Na zo'n 80 km zit Carmen er helemaal doorheen. Helaas geven de kaarten geen camping aan in de nabije omtrek. Pas in Huninque kunnen we een camping verwachten. Ik krijg haar zover om die resterende 24 km nog te fietsen, dan maar wat rustiger. Op het moment dat een wegwijzer bord ons laat weten dat het nog 35 km gaat duren naar Huninque breekt er iets bij Carmen. Na een goed gesprek en het voorrekenen van de afstand vertrouwen we op Benjaminse wat later gelukkig blijkt te kloppen. 3 km voor Basel vinden we een mooie camping aan de Rijn. 's Avonds krijgen we nog een telefoontje van de Terneuzense 'buren' dat ze in Sion zijn gearriveerd bij moeders en tweede dochter. Iedereen weer gelukkig!

30 juli 2002 Huningue - rustdag

Onze eerste rustdag vandaag. Op ons gemak wat gegeten en een wasje gedaan. Verder naar Basel gefietst en eens rondgelopen in een stad die qua oude gebouwen erg tegenvalt. Het fietsen in die stad valt nog niet mee. Niet iedereen heeft erg in die fietsers, je ziet er ook niet zo veel. Zwitserland is wel fiets-minded maar niet in de stad. Ook nog een internet cafe gevonden waar we vrienden en bekenden konden berichten over onze tocht.

31 juli 2002 Huninque-Zurzach - 88 km 929 km

Opnieuw fietsen we de 3 km naar Basel en kunnen we in de slag gaan met het wegenstelsel en de juiste weg proberen te zoeken. Kijkend naar de Rijn die we moeten volgen komen we er op een gegeven moment toch weer uit. Gelukkig, op weg naar de rustige omgeving. Zwitserland is in vergelijking met Frankrijk voor ons een verademing. Mooie groene natuur, mooie dorpjes met dito huizen en tuinen en wat belangrijker is, er is leven en vertier in de dorpen. Je hebt weer het idee op aarde te fietsen. Ook de koeien komen weer tegen in de wei en die bellen er lustig op los. Via een brug over de Rijn komen we in het mooie Laufenburg, goed het is dan wel Duits maar valt voor ons nog onder het lieflijke Zwitserland. Meteen moet er weer flink geklommen worden. In een onopgemerkt ogenblik blijken we weer in Zwitserland te zitten. Heel Zwitserland hangt vol met vlaggetjes want het is morgen de nationale feest!dag. Als de tent staat op de camping kunnen we meteen beschutting gaan zoeken voor een flinke regenbui die na een paar droge uurtjes de hele nacht wordt voortgezet.

1 augustus 2002 Zurzach-Bischofszell - 95 km 1025 km

Van de nationale feestdag vandaag stellen we ons heel wat voor. We proberen zoveel mogelijk Zwitserse dorpjes aan te doen en zo van de feestelijkheden kunnen genieten. Wat ze befeesten is ons niet bekend geworden maar er is geen hond op straat en geen mens in een dorp te vinden en alles is gesloten. In Frauenfeld, een dorp op de route, zou een camping zijn….ja 30 km verder. Dus zit er niets anders op dan onze weg door de dorpjes en weilanden te vervolgen. Op zich geen straf hoor, het blijft hier nog steeds mooi. In Bischofszell gaan we een camping pakken. Natuurlijk ligt ook die camping buiten het dorp en moeten we hiervoor nog een aantal klimmetjes doen. Maar goed, we zijn weer op een plaats waar we ons huis neer kunnen zetten. Hier blijken de Zwitsers toch de feestdag enigszins ingetogen te vieren. 's Avonds is er wel een vreugde-fik van een stapel pallets en het nodige vuurwerk wat afgeschoten wordt.

2 augustus 2002 Bischofszell-Feldkirch - 77 km 1102 km

Ons doel voor vandaag is Oostenrijk te bereiken, het zevende land op onze reis. Met de klimmetjes richting camping van gisteren in het geheugen denken we eerst af te dalen maar niet dus, het is weer klimmen geblazen. Wel weer een hele mooie route richting de Bodensee waarbij we talloze fruitboomgaarden passeren. Op grote hoogte zien we de Bodensee onder ons liggen en die afdaling komt dus goed. Bij de see aangekomen worden we over de Bodensee route gestuurd, een fietspad rondom de Bodensee. Een route die we na vandaag NOOIT meer zullen rijden. Het is een drukte van belang in twee richtingen op het fietspad en ik bedenk me wat ik vergeten ben maar wat ik nog niet nodig heb gehad…een bel!!!!!.
Na een aantal kilometers,de 10 lijken er wel 100 te zijn, worden wij rechts gestuurd waar de rest van de meute rechtdoor moet. Opnieuw mogen we via een schitterende route uiteindelijk Feldkirch bereiken. Omdat de camping zowat vol zit mogen we op een BBQ-veldje parkeren met een luxe houten zitbank/eettafel voor onszelf. Na het eten buiten de camping bleek dat we niet de enige waren op het veldje, het stond helemaal vol met tentjes.

Naar week 3